Stop de tijd!
Men zegt wel eens. Het mooiste cadeau wat je iemand kan geven is jouw tijd. Toen ik dit van de week tegen mijn buurvrouw zei dacht ik: “Wat een gekke uitspraak eigenlijk”. Want tijd is tegenwoordig meer een vijand geworden. Tijd heeft de afgelopen jaren steeds meer een emotionele lading gekregen. Tijd zorgt voor onrust, drukte en verkeerde verwachtingen.
Het gekke aan tijd is dat je er eigenlijk niet van op aan kan. Het zegt eigenlijk niets. Soms duurt tijd eeuwig. Denk aan de rij bij de kassa. Of als je pech hebt de verkeerde rij bij de kassa. Er komt dan geen einde aan! Maar soms kom je tijd tekort. Bijvoorbeeld tijdens die fantastische date of geweldige vakantie die vooral in de tweede helft voorbij vliegt. Maar tijd is eigenlijk altijd even lang. Dus gek hoe tijd met ons aan de haal gaat.
Laatst hoorde ik iemand zeggen, nu moet ik een hele dag naar mijn familie en ik heb daar eigenlijk helemaal geen tijd voor. Wat ik mij dan afvraag is: waarom ga je dan? Of waarom dan de hele dag? Of waarom maak je geen tijd? Of is dat iets wat uit sociaal wenselijk oogpunt eigenlijk helemaal niet mag denken? Laat staan zeggen? En wat als ik die familie dan ben? Ik voel mij tegenwoordig zelfs bezwaard als iemand die het altijd druk heeft met mij wil afspreken. Want dan voel ik een het-moet-wel-een-heeeele-leuke-avond-worden-druk, omdat iemand met weinig tijd nu 1,5 uur de tijd voor mij heeft. Tijd schept dus ook hele vreemde verwachtingen van jezelf en van het contact met anderen.
Werk gerelateerd is het zo dat ik zelden iemand hoor zeggen dat iets af is binnen de tijd. Of dat iemand niets te doen heeft. Iemand die op zijn werk durft te zeggen dat hij tijd over heeft is vreemd. En iemand die voortdurend zegt dat hij het druk heeft en toch alles af krijgt houdt er zogenaamd goede time-management skills op na en is schijnbaar ‘ in control’. Terwijl wat die persoon inhoudelijk aflevert misschien belabberd is. Ook geven we tijd graag de schuld van ons functioneren. Als we meer tijd hadden gehad dan…..
Tijd is ook iets waarmee we graag willen laten zien dat we populair zijn. Iemand met weinig tijd heeft een andere sociale status dan iemand die teveel tijd heeft. Er worden daar niet voor niets grapjes over gemaakt. “O die heeft écht teveel tijd”. Je kan de status: ‘gebrek aan tijd’ zien als jouw handelsmerk. Door te laten zien hoe weinig tijd je hebt, denk je te laten zien hoeveel je waard bent en hoe ambitieus je bent. En scheppen we hier graag over op bij anderen. Door de tijd de schuld te geven van ons handelen zijn we eigenlijk heel reactief bezig. Je kan dit zien als een vorm van aangeleerde hulpeloosheid. Je bent het slachtoffer geworden van de tijd.
Wat zal er gebeuren als we nu stoppen met de tijd bewaken? Wat als we alle tijd uitzetten of afplakken en gewoon doen wat we moeten doen? Houden we dan op met zeuren over tijd? Of beter. Hebben we dan gezellige avonden en leveren we kwalitatief beter werk? Wat als we het woord tijd niet gebruiken? Laten we het gewoon eens even proberen. Een weekje zonder het woord tijd. En kijk wat er gebeurt.
Dus. Stop de tijd.