Maand: maart 2020

Niet meten iets doen, maar even afwachten. Kijken wat er gebeurt. We doen het weinig. Onze maatschappij is gericht op voortdurende actie. De wereld wordt gedomineerd door aanpakkers. Doen, veranderen, vernieuwen. En dat zie je nu in het Corona tijdperk waarin iedereen als een gek in de transitie naar digitalisering, thuiswerken en kansen pakken. Wat er ook gebeurd….The show must go on. Dit komt doordat als we de impuls krijgen om te handelen we dit ook vaak meteen doen. Bliksemsnel reageren was in het verre verleden belangrijk om te overleven. Alleen is deze impuls is gebaseerd op emotie. Zeker in onoverzichtelijke situaties. Maar de vraag is. Is dat de beste zet? Als je verdwaald bent is uiteindelijk ook de beste strategie om ergens te blijven staan, na te denken om je kansen op vindbaarheid te vergroten. In plaats van in de paniek modus je krachten verspillen. Voorkom je dat je de verkeerde kant op loopt en dat je water voorraad op raakt. Bespaar je krachten. Kortom. Ga actief afwachten. Niet passief zitten Netflixen of jezelf verdoven met eten en drinken. Maar ook niet super actief achter iedereen aanhollen als je niet weet waarom (tenzij je dat wilt). Focus niet op het probleem of de oplossing. Bedenk eerst wat wil ik zelf. En dan. Hoe ga ik dat doen. Succes!

Je probeert bij te blijven met je huidige werkzaamheden. Tegelijkertijd is de hele werkende wereld verandert. Er gelden nu andere regels. De hele organisatie van je werk is nu veranderd door thuiswerken. De combinatie met werken en thuisonderwijs geven of te maken hebben met collega’s die thuisonderwijs geven is nieuw. Dit zorgt ervoor dat je soms het gevoel hebt dat je voortdurend achter de feiten aan holt. Je wordt ingehaald door het nieuws, je kijkt weer op je telefoon, je belafspraak loopt uit, de teams/skype verbinding loopt vast maar je doet wat je kan. Toch voel jij je aan het einde van de dag ontevreden over wat je nou feitelijk hebt gedaan. Herkenbaar? Achter de feiten aan hollen doe je zelf. Dus stop daarmee. Accepteer dat je doet wat je kan. Wees vriendelijk naar jezelf, net als naar je collega’s/klanten/opdrachtgevers/partners die er nu ook het beste van proberen te maken. Blijf lachen om de blunders (want je bent aan het leren buiten je comfortzone) en geniet (als dat al lukt) van wat het je oplevert (extra tijd samen, meer ontspannen starten in de ochtend, geen file onderweg, een rustige wandeling tijdens de lunch?). Want juist in deze tijd is het ook mogelijk om over de kop te gaan door je eigen verwachtingen. Zorg niet dus niet alleen goed voor elkaar (op afstand) maar ook goed voor jezelf. #zelfontspanning #zelfregie #zelfzorg #zelfinontwikkeling

Wist je dat een groot deel van jouw werkplezier verdwijnt door de weerstand en het lastige gedrag van anderen? Gisteren mocht ik een training verzorgen over omgaan met weerstand & lastig gedrag op de werkvloer. Ja, je leest het goed. Op de werkvloer. Veel medewerkers weten niet meer goed hoe zij hiermee om moeten gaan en kwamen dat leren. Je herkent het vast. Die ene collega die overal ‘ja maar’ op zegt of die collega die jou overal in de cc toevoegt, je team die niet mee wilt met een nieuw idee en gaat duiken achter ‘de directie’ of de boel gaat vertragen, je leidinggevende die een misplaatste grap of ten koste van iemand aardig gevonden te worden. Kortom, hoe ga je dit gesprek aan waar jij je grens aangeeft maar mét behoud van relatie? Dat gingen we oefenen. En we begonnen bij ons brein.

Ken je dat gevoel dat je hard aan het bewijzen bent dat je zelf de oplossing hebt op dat ene specifieke probleem. Of dat je vindt van jezelf dat je zonder hulp een goede zakelijk brief/rapport/verslag moet kunnen schrijven. Of dat je een ingewikkeld gesprek best alleen kunt voeren? Omdat je vindt (van jezelf!) dat je dat toch moet kunnen…. Dus worstelen we met woorden, stoppen we veel tijd in tekst, ben je uren gesprekken aan het voeren met jezelf in je hoofd. Slaap je weer slecht…. Wat een energielek.

De oplossing. Laat je helpen. Je kunt niet alles zelf. En het mooie is. Het hoeft ook niet. Vraag maar aan de ‘baas’. Wat mijn coachees vaak helpt is dat ik vraag welke voldoening hij/zij zelf haalt uit een ander helpen (coaching is niet voor niets een populair beroep). Want wist je dat bijna alle mensen voldoening halen uit hun werk (en leven!) wanneer ze iets kunnen betekenen voor anderen? Hoe druk de ander ook lijkt. Want die ander wil ook wel eens geholpen worden. En misschien ben jij dan die persoon…. ?